თხების ოჯახს ფერმის გარეთ
უწევთ ღამით ძილი -
„თხებივით“ რომ იქცევიან,
არ უშვებენ შიგნით!

გარეთ თუნდაც თოვდეს, წვიმდეს;
დარია თუ ყინავს,
ამას არ აქვს მნიშვნელობა,
მაინც გარეთ სძინავთ!

ერთხელ, სოფლის სიახლოვეს
დაუნახავთ მგელი:
მეზობლისგან მოეპარა
ციკანი და ნეზვი.

ფერმელებმა გადაწყვიტეს
ემსჯელათ და მიხვდნენ:
- თხების გარეთ დატოვება
აღარ ღირდა მეტი!

თუმცა ასე არ ახარეს
თხებს ეს ცნობა, ხაფად:
პირობები წაუყენეს,
მშვიდად უთხრეს, ამბად:

„საღამომდე შევხედავთო,
თქვენს საქციელს, თხებო!
ყირაზე თუ არ გადახვალთ,
შემოგიშვებთ დღესო!“

ეს რომ მამა-თხამ გაიგო:
თავდაყირაც დადგა,
ხტუნვასაც ხომ მოუმატა?!
სახურავზეც აძვრა!

გაუკვირდათ ფერმის შიგნით:
- ნუთუ, ვერ ვთქვით სწორად?
რა ვუთხარით - რას აკეთებს?!
ვერ არისო ცოტა!

მაგრამ უკვე ღამდებოდა,
მგლის ისმოდა ღრენა,
- თხა ჯანდაბას, ციკნის ხათრით
შეიყვანეს ყველა!

თხები ერთად მოიხელთეს,
მათი აღზრდა სურდათ,
ზოგი რიდით, ზოგიც ლიზღით,
არიგებდნენ ჭკუას:

თხასავით ნუ იქცევითო -
იღრუტუნა ღორმა!
თხასავით ნუ კიკინებთო -
დაიბღავლა ძროხამ!

მაგრამ რა ქნას, თხამ რაც იცის
იმას სჩადის ყველგან!
რატომ უკვრთ? თქვნც ხომ იცით -
ძალით რომ არ შვრება?!

არ იციან ცხვარმა, ცხენმა,
ინდაურმა, ბატმა?!
- სხვანაირად რომ მოიქცეს,
არ იქნება თხა - თხა!

მოსწონთ ახლა, თუ არ მოსწონთ,
ხომ შეუშვეს?! - მორჩა!
ჰოდა ახლა ერთად უწევთ,
დღეც და ღამეც ყოფნა!